Korean War Veterans Memorial

De reis naar de stad, de wandeling, de wandeling van de landschappen, het monument van de oude Koreaanse oorlogsvoerders (de dode generaals), dat in 1995 in Washington werd gebouwd om de Amerikaanse soldaten en VN-soldaten die in de Koreaanse oorlog zijn gestorven te herdenken. Een dergelijke “gedenkplaats voor de oude Koreaanse oorlogsvoerders” werd genoemd na de voltooiing van de Vietnamese Wereldoorlog. Het Amerikaanse Congres heeft de Amerikaanse Commissaris voor oorlogsgedenken gemachtigd een dergelijke monument te creëren om de Amerikaanse mannen en vrouwen die ooit in Noord-Korea voor de staat dienst hadden, te betuigen (openbare wet 99-572 op 28 oktober 1986). De toenmalige president Ronald ∙ Reagan heeft onmiddellijk een adviserende groep van de Koreaanse Muur voor de oorlog aangewezen om deze missie te helpen uitvoeren. In september 1988 heeft de Amerikaanse Congresgedenkcommissie de Zuidwestelijke berg van het gedenkhuis van Ash Woods Lincoln, de gedenkhuisplek in Washington, DC, waar de geplande muur is gevestigd, goedgekeurd. President Bush heeft op 14 juni 1992 de basis van het gedenkhuis gecreëerd. Op 27 juli 1995 namen president Clinton en president Kimmy drie deel aan de verjaardag van de 42e verjaardag van de Koreaanse oorlogsstopovereenkomst, een gebouw dat werd ontworpen door de “Commissie voor de VS-gedenktekens van de oorlog in Korea” en de Amerikaanse Commissie voor de Gedenktekens van de oorlog. De grote kamer is nu overgedragen aan de National Park Authority en de Nationale Square en de historische monumentenparken. Het monument is gebouwd in een driehoekige binnenwand, met een lengte van ongeveer 50 meter, ongeveer 20 meter, met meer dan 100 ton zwarte bloemen van de Academy Black, die door Californië zijn geleverd, met meer dan 2500 foto's of archieffoto's die op een scherpe manier op de muur staan. De kelder bevat een souvenirbaai, een 9 meter diameter zwarte stenenbaai, en omringd door een boom. Het aantal doden, gewonden, vermisten en gevangenen is gegraven.

Het Vietnamese monument is verre van elkaar, er is een onderdeel van de pool, die niet de vietnamese schilderijen heeft, met veel witte vijandelijke beelden van dezelfde materialen, en veel mensen in de kleine pool die naast hen is, zijn als schilderijen.

Het zuidwestelijke deel van Lincoln Memorial Hall is een Koreaanse oorlogsmemorial, en het is verbaasd na de bezoeken. Het is verbaasd dat de “vrijheid niet gratis” op zwarte bloemstenen een echte waarheid is. De slimheid van het ontwerp verbaast de 19 roestvrij stalen soldaten, die zich afspiegelen in de muren van de wand, 38 soldaten vertellen mensen dat de oorlog van 38 lijnen begint en eindigt - vrede is belangrijker dan oorlog.

In Washington. Dit is anders dan wat we thuis leren. Er staat een groep jongeren op de grond die de oproep van hun vaderland hebben gehoorzaamd om een land te beschermen dat nooit gehoord heeft en een volk dat nooit gezien heeft. Denk aan de familie van de drie klauwen zonder een zorgvuldigheid. . . .

Ik weet niet hoe de Amerikanen deze oorlog zien, een herinnering of een heroverweging. Ik weet alleen dat het Chinese volk, na de anti-Amerikaanse Dynasty, vandaan kwam, het Chinese leger de moraal uitbrak en de VS en het land dat ons in het verleden heeft bedrogen, China niet meer aan het licht konden zien. Kijk naar die beeldengroep, Amerikaanse soldaten, een verrassing.

De Koreaanse oorlog was de enige oorlog die niet meer heeft gewonnen sinds de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog. De VS hebben al meer dan tweehonderd jaar altijd een overwinningsboek ondertekend, en alleen de Koreaanse oorlog is een staakt-het-vuren-overeenkomst. De oorlog liet de Amerikanen een psychologische schaduw achter, een oude soldaat die zich in een groep onbevlekte soldaten bevindt.

Het monument voor de oorlog in Noord-Korea is gebouwd om de Amerikaanse soldaten en VN-soldaten te herdenken die in de oorlog in Noord-Korea zijn gestorven. De monumententuin bestaat uit zwarte bloemmonumenten, een souvenirpool en een groep militaire schilderijen. In het park, eerst zag ik deze 19 levendige krijgers, met een piano, een handboeien, een gespannen zoektocht naar de scène vooruit, en opeens bracht hij de toeristen in een oorlogsscenario meer dan zestig jaar geleden...

Het oude Koreaanse oorlogsmemorial is een andere oorlogsmemorial, die niet groot is. Het meest opvallend is dat er een groep beelden zijn die de oorlogsscenario's beschrijven. Duizenden soldaten zoeken, met wapens, op het veld. Het weerspiegelt de rol van de militairen: de borg van het land. Ze zijn altijd helden.