Secession

De secessie van Wenen - is in 1897 opgericht door een groep Oostenrijkse schilderijen, grafieken, schilderijen en architecten, waaronder Otto Wagner, Gusto Klimt, Josef Hoffman... Het is de formele aanvang van de moderne kunst in Oostenrijk. Het gebouw van de Secessie heeft de eerste permanente, gewijde tentoonstellingsruimte voor alle soorten moderne kunst in het Westen gecreëerd. Dit is het meest influente architectonische werk. Er zijn altijd tentoonstellingen en kunstgalerijen hier gepresenteerd. En de architectuur van het gebouw is ook mooi en echt schilderachtig.

De Separatieve tentoonstellingszaal is ook een prachtige plek hier. De omvang van deze tentoonstelling is groot. Het is ook interessant om hier te komen bezoeken. De specificaties van de tentoonstellingszaal zijn niet erg groot. Hier is ook een unieke regio die zeer geschikt is om te bezoeken en te verblijven.

In de separatie tentoonstellingszaal in Wenen, waar mensen geschikt zijn voor het leren van kunstontwerp, bezoeken, grote tot architectonisch ontwerp, kleine tot de beelden van de beelden van de beelden, hebben tentoonstellingen die de unieke gevoelens van de separatistische kunstenaars kunnen leren kennen.

In het centrum van Wenen, is de top van de gouden bladeren prachtig. Het is niet groot, er is een beroemd Kremt-schilderkunst onder de grond. De andere tentoonstellingszalen hebben alle soorten kunst tentoonstellingen, sommige zijn zeer vooruitstrevend. De winkel is zeer rijk. Als u geïnteresseerd bent in de segregatie in Wenen, is het een zeer waard om te reizen. Het is een onmisbaar onderdeel van de kunstgeschiedenis van Wenen.

Het is niet ver van het Vienneer Square, het Separatistische Kunstmuseum, dat voornamelijk de werken van de Separatistische Schilders toont, waarvan de meest bekende schilders Gustav Klimt zijn, het uitdrukkelijke karakter van het gebouw is het dak van de lege gouden maanbladenbollen!

De segregatie is een bekende kunstenaarorganisatie die is ontstaan door de Oostenrijkse nieuwe kunstbeweging, die beweert te scheiden van de traditionele esthetische visie en te scheiden van de orthodoxe academische kunstenaars, zodat de segregatie van het gebouw lijkt, en interessant, als een Kinshasa chocolade!

Obelez gebruikte veel contrasten in het ontwerp, een grote en kleine vergelijking van de wanden, een vergelijking van de wanden met de wanden, een vergelijking van de wanden met de wanden, een heldere en donkere vergelijking, een vergelijking van de stenen met de metalen. De vergaderzaal lijkt erg elegant en in de bovenkant van het gebouw geïnstalleerd, waardoor het gewichtige monumentale gebouw lichter wordt geactiveerd.