San Michele Cemetery

Als hij met een boot naar het kleureneiland gaat, is een van zijn dichtstbijzijnde eiland Saint Michele, een groep rode muren omringd, die niet kunnen oplopen en niet zien hoe het eruit ziet? Hij kan alleen maar een blikje uitkijken terwijl de bus over het water gaat.

Het eiland is prachtig, omdat er geen eiland is in de rest van de wereld, en het klooster van Saint Michele heeft een onbelangrijke en alleenstaande rol gespeeld. Om overal te wandelen en te kijken naar de kruiden, er zijn veel foto's van de kruidenaars op de kruiden, niet een toeristenresort, dus zelfmaken, eten en drinken zijn niet geschikt, maar het is echt een prachtige plek.

Gezien de grondwaterstand van Venetië moet de stad beslissen hoe ze de doden moeten begraven. De muren van St. Michel zijn met kruiden, kruiden en kruiden. Net als in veel andere steden in Europa is de ruimte beperkt, en de doden worden daar in de kelder gegraven en worden er maximaal vijftien jaar gereserveerd. Na die tijd zijn ze gegraven en zijn botten teruggekeerd naar huis om op de kelder of elders te worden gegraven. Als de botten niet worden geïdentificeerd, worden ze in een gemeenschapsklooster gevangen.

Het is altijd erg intim, de dienst is erg warm, echt geen mond, het is voorbij.

Aan de andere kant van de Nevo-haven is een lange wand aan de kust gebouwd, zeer rustig, hier is de lokale openbare grot, meestal zijn er weinig toeristen om te spelen, en de meeste waterbusjes staan niet hier.

Naast een klooster aan de oever van de rivier, de heer Mu, waar het klooster op de wandelingscheeps ziet, is het ook een zeer goed landschap. Het wordt verteld dat dit ook een ontwerp van een berggebied is, een unieke rustige plek in de geschiedenis.