Sasak Village

Het is heel uniek dat we de Lombok Sasak stam nader kunnen leren kennen, cultuur, en ook dagelijks leven.

Op de weg naar Kuta ging hij naar het huis en keek. Geen tickets, een lokale gids zei dat hij ons nog eens 200,000 kilo vertelde, het oorspronkelijke dorp, de lokale inheemse Longoe Island, en ging naar het huis om het Tai-ecologisch te bekijken. Een paar minuten na het overschakelen, kocht hij een lokale weefsel van 100 yuan om de lokale economie te bevorderen.

Op ongeveer tien minuten rijden van Kuta Beach was er een klein dorp genaamd Sasak. Als ik het dorp zag, herinner ik me de Bali-bewoners van Shaba. De armoede achter is hun gemeenschappelijke kenmerken. Maar er is een groot verschil, de inwoners hier zijn nog meer gezond. Geen kind trapt je op, ze zijn allemaal in hun eigen wereld verdwenen en ongerust. De lokale gids geeft ons een zakje met een foto, bevrijdt het geld en toont geen onverschilligheid. Geef een lokale gids. Hoewel de vogel niet groot is, luister naar hem om een aantal lokale gewoonten in te voeren. Ga met je naar de binnenplaats en vertel wat dorpskenmerken interessanter zijn. Anders zie je alles wat op het oppervlak is, het is niet belangrijk. De twee personen hebben in totaal 200k gegeven. Hij zei dat de bezoekkosten per persoon 75k, de gids 50k. Volgens de lokale gids, is er ook een gedrag van de familie van de familie die dichtbij zijn getrouwd, niet buitenlands getrouwd. Sasak huis is gemaakt van koeien, het dak is bedekt met een kruidend gras, over een paar jaar. De binnenkant is verdeeld in twee bovenste en onderste lagen, maar één per laag. Eén laag links is vergelijkbaar met de woonkamer, de rechter is de plaats waar mannen wonen. De tweede laag links is vergelijkbaar met de keuken, de rechter is de plaats waar vrouwen wonen. De inrichting is eenvoudig en er is geen televisie. De zogenaamde meubels zijn een gierig bed en een gebroken kast. Er zijn hier pas zeven jaar elektriciteit. Sommige mensen gebruiken nog steeds olielampen. De rijst is gebrand en het drinkwater is een gietwater voor enkele jaren, en nu begint de stad water te leveren. Aangezien het Sasac-gebouw uniek is, zijn er hotelkamers die dit gebouw weerspiegelen. Bijvoorbeeld het Obuck Hotel van Gilly T. Natuurlijk is de interne voorzieningen te verschillend. Een is nog steeds in de oorspronkelijke samenleving, een is in de 21e eeuw. Er zijn enkele winkels in het dorp die kleine goederen kopen, vooral lokale handwerk, een beetje technisch, niet te koop willekeurig!

De mensen hier zijn de inwoners van Longoe Island, waar ze al duizenden jaren wonen, en hun voorouders zijn de nakomelingen van de Maleisiërs. Deze dorpsbewoners zijn niet veel, maar het huis is ook gebouwd met een origineel water en een bergingsbodem, met stof als belangrijkste bouwmaterialen.

Het dorp is een langdurig vergelijkend stadje met de lokale inwoners, maar de dorpen hier komen nu voor de behoeften van de toeristen om wat lokale traditionele dingen te laten zien om te ontdekken wat er snel uit te halen.