Qiongkushitaicun

Het dak van de bruidegom. Wanneer we naar de heuvel gaan, kunnen we alleen lopen naar de heuvels en de oude heuvels lopen. Kijken naar de mensen van de heuvels en de zeeën van de mensen en de weidegronden zoals schilderijen. We hebben gekozen om te lopen in het dorp. Echt prachtig.

Jonkoshi Tai is een huis van de bewoners van de Kazakhstan, dat relatief primitief veebedrijf behoudt. Het dorp is rond de bergen en de huizen zijn gebouwd op water. De dorpen zijn gedronken en levensvatbaar van de Koerdische rivier. De rivier vallei is meer dan een lange eeuw.

Jonkoshi is het waard om te komen. Deze plek is geschikt voor diepte spelen. De hemel is blauw en dag en de dag is blauw en dag. De nacht ziet de sterren en de galaxie, de regendag, de lucht is druk, de landschappen zijn zo verachtelijk. De buitenlander kan een dag zitten in de kamer van de volksvertegenwoordigers en de vuurbrander van de avond is echt ongeëvenaard, Alleen echte lezen voelen.

Zeer mooi, China kleine Zwitserland. Geen tickets. Van het adviespunt, er zijn twee wegen, één naar de oude Ugong Road, één naar de achterdeur. We gingen naar de achterdeur, 15 kilometer terug, we gingen naar de berg van Xiaohai, sloeg de duizenden, we gingen niet, nog niet naar de achterdeur. Sneeuwbergen, graslanden, kudden, tijd om een nacht in de buurt kamp te wonen.

Jonkoshi is op 90 kilometer van de stad van Tex County, maar het is een discountweg die drie uur vooruitrijdt. Jonkoshita is een dorp waar de herders van Kazakhië wonen en een noordelijke ingang van de oude Wuqi-route. De Tianjin-gebergte kan worden overgestapt naar het Condado van Bai, Nanchuan Aksu, en het is de noodzakelijke weg naar de oude Wuqi-gebergte. Er is een legende over de weg die de Tang toen hij de oude Wuqi-gebergte had geëxploiteerd en de plaats waar de Wuqi-landen zich bevinden.

Zeer mooi, China kleine Zwitserland. Voorlopig geen tickets, er was geen paardteam op die dag, kon niet naar de achterberg komen, alleen naar de berg van Zhaohai kon worden afgebroken, er was een rode lijn. Je kunt de oude Wuchuan-route en de lokale auto naar de achterberg lopen, het is het waard om te gaan.

De rijke graslanden van Joncutai, die hier de jaren stil zijn, zijn met de frisse natuurlijke wind, met de hand van de kruiden, een kruidentje voor iedere gast buiten de graslanden. De kuddes en de paardensterren zijn op de graslanden verspreid, met een prachtige berggras, die als sterrenhuizen op het gras verspreid is, witte berghuizen en een sneeuwberg die niet ver weg is.