Aescher - Guesthouse on the mountain

Twee weken geleden, nadat ik Walti een e-mail had geschreven, stuurde mijn oude vriend me twee foto's van Berggasthaus Aescher op de Ebenalp Hill en zei dat we daar deze keer konden lopen. Het is ondubbelzinnig dat de hoogste 'roe' in de Alpen altijd nieuwsgierig is, en ik heb met een nieuwsgierig internet gezocht naar deze vreemde, vreemde naam, en ik had niet verwacht dat het restaurant op de heuvel zo heet was. Een van de tien wereldwijde unieke restaurants, of heel vervelend gezegd, moet eenmaal in het leven naar een restaurant gaan, en ik kan me niet uitsluiten dat ik het hart van de liefde heb. Dit oude houten huis is gebouwd onder een stevige bergtop, een geschiedenis van bijna 200 jaar. Ik had niet verwacht dat de dag na de vlucht van de wereld van de wolken en de wolken naar deze rustige en vredige plaats onmiddellijk een jaar lang op de Alpen van mijn gedachte was begonnen. Ik voelde me niet helemaal ongemakkelijk door de tijdsverschil, hoewel ik deze twee dagen alleen maar vier of vijf uur slaap, maar toen Walti om zeven uur 's ochtends met David kwam om me te halen, voelde ik me in de lichamelijke en fijne lucht die lang verdwenen was. De energie is vol. Er zijn weinig voertuigen op de weg van de Zwitserse ochtend. Wanneer de bekende scènes van de groene, wilde en bergachtige bergen buiten het raam van de auto komen te staan, wordt er een onverklaarbare comfortabele indrukwekkende houding ontstaan. Het geluk kwam zo op de bodem, dat ik altijd een gevoel van onvermijdelijkheid heb gehad, hoewel ik dat precies ernaar streefde. "Je hebt geluk dat het een goed weer was. Het regent al dagen geleden. We moeten vroeger komen, zodat het niet te warm is om de top van de berg te bereiken en de toppen van de toppen van de toppen van de toppen van de toppen van de toppen te vermijden." "Ik heb geluk dat ik je in mijn leven heb ontmoet, "Ik heb ook een heleboel prachtige ervaringen in China." De auto vloog in een heldere ochtendwind en zag de heuvel van de noordelijke Alpen van Aten, Ebenalp, ongeveer een uur later, Het grote parkeerterrein onder de acht uur is net een paard als een draak, wat niet vaak in Zwitserland is, en we hebben snel een baan gevonden. Drie mensen hebben hun kleren geregeld, om de berg te bouwen, en hun handen zijn op hun rug en zijn handen zijn gepakt, het is net gisteren. De zon werd zonlicht en de bergen werden gevoeld door de glans van de berg. Op de weg naar de bergpoort zag ik een uur van onze eerste ruststation Seealpsee. De weg was vlak, maar een beetje bijna, er was een frisse cowboy op de grond, elke keer als we doorgingen, Ze kwamen op de vluchtende zijde van een groep, en de lucht was vol met die boerderij.'Het moet een ochtend zijn geweest om de koe uit de bergen te halen.'Walti en David Zuzu klaagden soms en sloegen de koeien met een kruip. "Dit is de adem van de natuur." Ik aanvaard het. Ebenalp wenst te zijn, de berg is zwak, maar niet hoog. Toen vond ik dat de piraten 1640 meter waren. In een geluidsgeest van de zon en de wind van de berg gingen we gelukkig, en opeens kwam ik naar de zeealp, een meer omringd door de groene berg, en zag ik het.

Twee weken geleden, nadat ik Walti een e-mail had geschreven, stuurde mijn oude vriend me twee foto's van Berggasthaus Aescher op de Ebenalp Hill en zei dat we daar deze keer konden lopen. Het is ondubbelzinnig dat de hoogste 'roe' in de Alpen altijd nieuwsgierig is, en ik heb met een nieuwsgierig internet gezocht naar deze vreemde, vreemde naam, en ik had niet verwacht dat het restaurant op de heuvel zo heet was. Een van de tien wereldwijde unieke restaurants, of heel vervelend gezegd, moet eenmaal in het leven naar een restaurant gaan, en ik kan me niet uitsluiten dat ik het hart van de liefde heb. Dit oude houten huis is gebouwd onder een stevige bergtop, een geschiedenis van bijna 200 jaar. Ik had niet verwacht dat de dag na de vlucht van de wereld van de wolken en de wolken naar deze rustige en vredige plaats onmiddellijk een jaar lang op de Alpen van mijn gedachte was begonnen. Ik voelde me niet helemaal ongemakkelijk door de tijdsverschil, hoewel ik deze twee dagen alleen maar vier of vijf uur slaap, maar toen Walti om zeven uur 's ochtends met David kwam om me te halen, voelde ik me in de lichamelijke en fijne lucht die lang verdwenen was. De energie is vol. Er zijn weinig voertuigen op de weg van de Zwitserse ochtend. Wanneer de bekende scènes van de groene, wilde en bergachtige bergen buiten het raam van de auto komen te staan, wordt er een onverklaarbare comfortabele indrukwekkende houding ontstaan. Het geluk kwam zo op de bodem, dat ik altijd een gevoel van onvermijdelijkheid heb gehad, hoewel ik dat precies ernaar streefde. "Je hebt geluk dat het een goed weer was. Het regent al dagen geleden. We moeten vroeger komen, zodat het niet te warm is om de top van de berg te bereiken en de toppen van de toppen van de toppen van de toppen van de toppen van de toppen te vermijden." "Ik heb geluk dat ik je in mijn leven heb ontmoet, "Ik heb ook een heleboel prachtige ervaringen in China." De auto vloog in een heldere ochtendwind en zag de heuvel van de noordelijke Alpen van Aten, Ebenalp, ongeveer een uur later, Het grote parkeerterrein onder de acht uur is net een paard als een draak, wat niet vaak in Zwitserland is, en we hebben snel een baan gevonden. Drie mensen hebben hun kleren geregeld, om de berg te bouwen, en hun handen zijn op hun rug en zijn handen zijn gepakt, het is net gisteren. De zon werd zonlicht en de bergen werden gevoeld door de glans van de berg. Op de weg naar de bergpoort zag ik een uur van onze eerste ruststation Seealpsee. De weg was vlak, maar een beetje bijna, er was een frisse cowboy op de grond, elke keer als we doorgingen, Ze kwamen op de vluchtende zijde van een groep, en de lucht was vol met die boerderij.'Het moet een ochtend zijn geweest om de koe uit de bergen te halen.'Walti en David Zuzu klaagden soms en sloegen de koeien met een kruip. "Dit is de adem van de natuur." Ik aanvaard het. Ebenalp wenst te zijn, de berg is zwak, maar niet hoog. Toen vond ik dat de piraten 1640 meter waren. In een geluidsgeest van de zon en de wind van de berg gingen we gelukkig, en opeens kwam ik naar de zeealp, een meer omringd door de groene berg, en zag ik het.