Gaspe Peninsula

De mooie tsunamistad, de vakantieplek van Gaspe Peninsula, de vriendelijke tsunamistad, de tsunamistad, die de meeste tsunamistadjes vol leven en een beetje onverschillig acht, bevat zeker geen tsunami. Deze kleine stad is zeer gastvriendelijk en bevat interessante voorzieningen voor skiën, camping, automobiel en dergelijke. En het is een hele weg langs de piraten, aan de ene kant de golven, een keer de gebogen kruis, en het is zelf ook een zeer indrukwekkend ding. De mooiste reis op de 132-route is vast niet de 132-route, als het een symbool is om het prachtige landschap van het Gaspe Peninsula te verenigen. De schoonheid van de rivier Matapedia zal verbaasd zijn door de 132-weg naar de top, de landschappen van het hele eiland te veranderen, en de weg zal een stap voor stap worden afgebeeld, het zal mensen verliefd blijven op de 132-weg, die zogenaamd in het schilderen zwemmen. De hele reis op de weg als je niet bewegen genoeg bent, kunt u ook rijden aan de rand van de St. Lawrence Bay. De ontspanning tussen de bergen is een eindeloze druk! De zeebomen, zeebomen of zeebomen komen naar de zeebomen, behalve de golven, en zeebomen zijn een van de doelstellingen. Interessante buitensport en vers vers fruit van de zee vormen een perfecte dag. Geen te veel keuze nodig, de meeste zeevoerrestaurants op het schiereiland zijn geweldig, probeer het op de hoogte ~

De stenen die in de bergen leven, reizen voor het eerst naar Canada, wist niet waar het leuk was. Hij vroeg vroeger naar zijn neef in Canada. Hij adviseerde me naar het Gaspe Peninsula van Saint Anna, dat het landschap hier bijzonder mooi was. Dus nam ik de mening van mijn neef en hij beloofde me te volgen als gids.Dus ging ik een jaar vrij om naar Canada te reizen. Game Astrage: mijn neef brengt me naar het zuidoosten van de berg St. Anna, ongeveer twee uur van de weg, en we zijn naar de bestemming gekomen. We zijn uit de auto gekomen en vol groene wil. Zelfs op de stenen die buiten staan, zijn er groenten. Naar voren volgde zijn neef, een attractie voor de ruggengraat. Een steen aan de waterput zie ik net als een stel die een hand in het water wil zetten. Toen ging er een "Eskimo" ons op de weg. Een zorgvuldige kijk was ook een steen. Ga verder, en kom naar de heilige plaats, in feite een steen als een schild. Deze steenen lijken levend, maar niet menselijk, maar levend. Met een neef die de gids heeft, kwamen we snel naar het eiland, toen de blauwe zee onder onze voeten lag. Kijken naar de blauwe zee onder mijn voeten, liet ik de vermoeidheid van de bergen vergeten. Het warme tip: Het temperatuurverschil tussen de oever en de zee is hoog, het voelt een beetje koud als je hier bent. Neem dan een jasje mee.