Jewish Museum Berlin

Het Duitse Joodse Museum heeft ook een microblog gezocht, het was nogal vuur vooraf, maar het is een echte tragedie. Hier staat een record van zes miljoen joden die in de periode van het derde rijk zijn gestorven, en een geschiedenis van bijna tweeduizend jaar in Duitsland.

Het Joodse museum is ook een belangrijke plaats waar veel over de joden meer dan 30.000 tijden en de sterfelijke presentatie van de in Duitsland verwoestte joden in de Tweede Wereldoorlog kunnen worden gezien.

Het Joodse museum is een plek waar je langzaam moet slapen, en daar op de weg, met een onbelangrijk historische gebouw als deur, waar de meeste tentoonstellingszalen in de grond liggen, en de tuinen op de grond behouden een zekere geschiedenismemorie. De layout van de Sala van de tentoonstelling is ongeveer een X-type onregelmatig dynamisch ontwerp, met inbegrip van het beroemde dwarsdijk en de laatste weg die een gezicht onder de grond kan lopen, heeft een gevoel van opwinding... die voornamelijk wordt uitgevoerd door verschillende literatuur en narraties. Een interactie-ervaring.

Het leven van de joden in de geschiedenis van Duitsland is niet alleen gerelateerd aan de brutale Tweede Wereldoorlog, maar is in feite zeer lang en nauw verbonden, wat hieruit blijkt dat het een volledig proces is, en natuurlijk een belangrijk onderdeel van de Tweede Wereldoorlog. Ondertussen is het museum zelf een bouwkundige schilderwerk, een onregelmatige vorm, een vreemd uiterlijk, zelfs zonder ingang, uit de toren van de wolken. Er zijn ook speciale ontwerpen in het museum, waaronder de Garten des Exils, de Holocaust-Turm en de Shalechet-Gefallenes Laub, die een zeer schokkend hart hebben, om de gedachten en herinneringen van de joodse volkeren aan hun lot te leren kennen. In de kernstad van de Tweede Wereldoorlog, Berlijn, is een dergelijk museum een weerspiegeling van diepgaande overwegingen over de Tweede Wereldoorlog.

Ik was in het oude museum van het Joodse museum na 6 uur 's avonds, een schokkende tentoonstelling, die niet meer kan worden gezien als het onderdrukt was, maar het is nog steeds een zeer waard om te kijken voor het museum, en het ontwerp is ook goed. Ik weet niet waarom. Ik heb mijn tickets die avond niet gehaald, maar ik moet mijn bagage opslaan.

Dit is het grootste museum voor de geschiedenis van de joden in Europa, met zijn curve gebroken, een lang en lang uiterlijk, een sterk visueel schokgevoel. Het is het waard om hier te komen om de geschiedenis van de joden te zien, alsof het door de bouw gevoel heeft dat de natie van de joden in de steek is gekomen.