The East Gardens of the Imperial Palace

Elk jaar wordt slechts een half maand reis geopend met de koninklijke bladeren, met een lengte van 700 meter, veilig te controleren, van de onderkant naar de droge deur, een enkele weg, een hele weg, met de eerste helft van de maand 𠆤. Het is niet makkelijk om te komen tot een afspraak.

Het enige gebied waar het Keizerlijke paleis van Tokio zijn poorten opent voor de publieke bezoeken.

Het Royal Thought Center behoudt nog steeds de oorspronkelijke ontwerp- en functies. Hoewel het soms in de schaduw van de hoge gebouwen verborgen is, kan het ook gemakkelijk worden vermijd. Sollinsenson, natuurlijk, in de lawaai, nog steeds een landschap, dat is ook zeldzaam in de taboe van het Hof... het is een bezoek waard:)

The Eastern Imperial Court is the imperial garden of Japan. Although it is part of the imperial residence, there is no need to make an appointment. Besides Monday and Friday, it is free to visit at any time. Every flower and tree here is pruned very delicately, step by step, very beautiful.

The large imperial residence, in which visitors must make reservations, is also a general visitor to Waiyuan and Dongyuyuan to see, many years ago in the window of the world in Shenzhen saw Japan's miniature buildings, probably the imperial residence, the architectural style is almost the same. It's very quiet inside, but for the tall building outside the fence, it's really a bit of a sense of crossing.

De tuin van de koningin Dongjiang is een gemakkelijker om te gaan van de metro-statie. De deur heeft een veiligheidscontrole en een bezoekerkaart kan worden gehaald nadat hij de deur binnenkwam. Eerst ontmoette ik drie verzamelhuizen, en het gebied is niet groot. Daarna zijn er twee linkerkanten, links naar de kruidenbaan, rechts naar de twee tuinen, van elke kruidenbaan naar binnen, draai een kruidenbaan naar buiten, kunt u de hele tuin bezoeken. kruidenbaan is een lange streep en een wachttafel. kruidenbaan is zeer lang en kan duizenden mensen staan. De wachtkamer aan de andere kant van het gras, slechts een driehoekige steen is gevormd door een platform, en kan niets zien. Ik voel me als een verzamelplaats. Imagineer dat talloze kolonisten op het gras staan en wachten op de keizer om de boeken te lezen op de wachtkamer. In vergelijking, twee tuinen zijn als een tuin met een tuin. Er zijn kleine graslandschappen achter een bos, een dam en dergelijke. Hoe dan ook, de boom en de houtgras zijn zeer schoon en mooi, zo'n atmosfeerige Japanse tuin is niet te zien. Als er geen bloemen zijn, zijn de ogen groen, het voelt een beetje monoton.