Tuol Sleng Genocide Museum

Tuol Sleng is een absoluut "moet bezoeken" als je ooit in Phnom Penh. $5 intredekosten. Het is een testament voor wat er gebeurt als we politiek en woede toestaan om onze mensheid over te nemen. Ga er om 8 uur wanneer het opent om de plaats voor jezelf - het is een Als de tourgroepen en schoolstudenten na 8:30 beginnen te rollen, met het geluid, rondlopen enz., verliest het een deel van het effect.

De ervaring is vrij blauw en depressief. Natuurlijk heeft de plek een donkere geschiedenis en men kan de pijn en het lijden die er plaatsvond voelen. Veel mensen, maar ze blijven vriendelijk en het is niet zo lawaai als men zou verwachten. Ik heb geen privé tour gids, net zo goed om de audio te krijgen en om te lopen over jezelf, maar kan moeilijk om te houden track van welke audio te spelen wanneer. Ongeacht, nog steeds waard om te bezoeken om de geschiedenis en wat de Khmer mensen hebben doorgemaakt.

Om te begrijpen en waarderen wat onze Cambodjaanse vervelende en zusters tijdens de Khmer Rode teh ervaren, is dit museum het dichtst bij de stad.Je krijgt de kans om overlevenden te ontmoeten en met hen te praten over hun boek. De plaats is toegankelijk voor personen met een mobiliteitsuitdaging.

Het gevangenismuseum is gelegen in het zuiden van de stad Jiangjiang, een middelbare school, die in de periode van Bob werd gebruikt als gevangenenconcentratiekamper, ook wel S-21 gevangenis. Er waren meer dan 17.000 intellectuelen, burgers en vrouwen gevangen en er werden dagelijks ontelbare mensen gemarteld totdat het regime in 1979 in de Gouden Rand van de berg begon te vallen. Er waren slechts 14 lijken en zeven overlevenden in het kamp. Bovendien worden elke dag om 10 uur en om 3 uur literaire films geproduceerd.

S21 Gevangenismuseum is gelegen in het zuiden van de stad Jinlong, een middelbare school, die in de periode van Bobby werd gebruikt als gevangenencentrale kamp. Er waren meer dan 17.000 intellectuelen, burgers en vrouwen gevangen en er werden dagelijks ontelbare mensen gemarteld totdat het regime in 1979 in de Gouden Rand van de berg begon te vallen. Er waren slechts 14 lijken en zeven overlevenden in het kamp. Bovendien worden elke dag om 10 uur en om 3 uur literaire films geproduceerd.

Het is een museum, je kunt emotioneel kijken naar de foto's en de plaats.