Caucasus Mountains

Wat reizigers zeggen:

Er is een rivier van een meter hoog op de Gazastrook. Om de rivier te bevrijden, moeten we de andere kant van de rivier bereiken voordat de rivier stijgt. We beginnen om zeven uur. Het hele dorp is stilte achter ons en kijkt terug naar het dorp, dat al door de zon is bedekt. Het is warm en rustig. We zijn al meer dan tien uur 's ochtends toen we de ijsbloem bereikten. De rivier is het ijswater dat ver van de verre sneeuwbergen is gesmolten, het is koud en snel. We hebben een relatief kleine locatie gevonden om te ontsnappen. De zakken en camera's van de lijken werden bewapend, de schoenen werden niet op de hoogste plaats, de schoenen werden afgehaald, de twee mannen hadden een bergspoel met een bergspoel, de voeten werden proefmatig in het ijswater gegooid, en zodra ik aan het water kwam, heb ik mijn voeten opgehaald. De warmte van het water is boven ons voorbeeld, het is gewoon een koelkast in de koelzone van de mens. De twee mensen zien elkaar en denken niet aan de manier waarop ze kunnen overkomen, als ze nu niet kunnen overkomen, met de tijd de rivier zal steeds dringender en gevaarlijker worden. We hebben elkaar een tijdje geëxploiteerd. De broer van de berg kwam eerst uit het water. Ik volgde het nadien. Toen ik volledig in het water kwam, naast de ruggengraat, was de enige koude, die we hadden overgebleven. De rest was met de berghoogte, diep in het proefwater. Het water was in het midden van de benen gegaan. Ik riep: OMG!WTF!Naar de snelle wandeling van de man van de meid. Een korte minuut geleden had de koudste tijd van het leven. Toen ze aan de kust kwamen, waren de twee mensen in de oorlog gevlogen. De voeten waren rood en de rivieren waren nog steeds druk. De twee lachten elkaar uit en we leefden eindelijk.