Laojunli Ditch

"Gevaarlijk voor de rug, gevaarlijk en doorbraak." Dit beschrijft een diepe, ononderbroken, gevaarlijke weg tussen de stenen berg, met meer dan 570 graden. De legende is te hoog en te hoog, ziet er geen weg, en voert de groene runderen een nacht in deze bergen. En er zijn nog steeds stenen op de heuvels van de Sinai, die duidelijk zijn.

De tijger is een gevaarlijke weg, een enorme steen van de trap, net als de trap van de gegooide stenen, is zeer waar. De tijger wordt verspreid over de berg van Hua's, ziet dit land moeilijk en zonder weg, en verandert zich in een wal, en leidt deze weg, de naam van de tijger. De mensen lopen van de stenen aan beide zijden van de berg naar beneden en de stenen aan beide zijden van de berg naar beneden. Tot nu toe kunnen mensen de stenen aan beide zijden van de berg zien. Voor de stenen zou het in feite een lange tijd vloeiende stenen moeten zijn. De bergen van de top van Laos zijn eeuwig beroemd door de anti-Japanse rivier Wang Wang.

Het was ook zo, omdat onze partners niet goed waren, begonnen we vroeger naar beneden te gaan. Er is geen weg naar de oude Hua Mountain gekozen om terug te keren, want vrienden die de Hua Mountain oversteken weten dat dit plaats is "moeilijk om naar beneden te gaan dan om te gaan". Elke stap moet je de god verenigen en vrezen dat de hele mens een stap uit vliegt. En als je naar beneden gaat, omdat het te zwaar is, dan is de druk om de knieën veel groter dan de druk om te komen, maar deze nieuwe weg is kunstmatig gebouwd, de trappen zijn veel breder en de helling is veel langzamer. De enige nadelige kant is de totale weg veel verder te gaan. Maar omdat het goed is, zie ik meer dan een mooi landschap zonder terug te gaan. Deze rat is een goed punt. Hij ligt op een paar meter van de weg. De rat is op een weg die de Huashan en de nieuwe weg verbindt. Het is in totaal 300 stappen. Hier is er nog nooit een weg geweest. Totdat de rat een dag hier was, Toen hij het moeilijke niet kon zien, nam hij een lijn met een lijn en had hij de lijn die de top van de berg verbonden was. En de naam "sneeuw" is ook diepzinnig, het geluid "uit de berg", herinnert de toeristen aan het verdwijnen van de gevoelens, het uitgaan van problemen en overtollige wensen, het schoon gaan naar de berg ~ er is nog veel sneeuw op de weg te zien, het is nog steeds mogelijk om met de hand te spelen.

Na de honderd meter lange rij is er een muis. De legende is dat de koeien van de zogenaamde 't te hoog zijn. Het is ook zeer gevaarlijk. Hij verliest helemaal geen honderd meter lang. Na de muis is hij op de top van de noordelijke top.

Het is een andere moeilijke weg van de ruggengraat, die duizend meter lang is, en de honderden steentrappen in de vallei rijden. De bezoekers moeten de spoorlijnen aan de handen zetten, de ruggengraat onderaan zetten en hard lopen. Het is een nieuwe test van de charme en de fysieke kracht, die hier doorheen is gegaan, en dat is een open plek.