Naizigoucun

Alleen wij twee bezoekers in het dorp, de actieve dorpen zijn ook drie, drie, twee, twee, en de rustige adem is een bron van de wereld. De bergen rondom de berg kijken naar de omringende berg, de kleurrijke bossen hier zijn niet meer “geweldig” wat de grote broer zegt! De heldere kleur is eindelijk de hoofdrol. Een berg die stromen, gaat terug met ons weg.

Het ligt aan de kant van de provincie Lama 302, mooie rode bladeren.

Dit is niet alleen een etnische cultuur, maar ook een prachtig landschap.

Na het ontbijt begon we te rijden naar de eerste station van vandaag, de borst is niet helemaal rood, ik wil wachten tot eind oktober, en begin november zou het beste tijd zijn om te komen kijken naar de rode bladeren! De weg is altijd gelopen, waar de schoonheid van de landschappen is gestopt. Deze willekeurige manier laat ons allemaal blij zijn met de Wulin-hoofden, vreemdelingen, vreemdelingen! De rode bladeren zijn al begonnen met de rode leraar Wang, die ik ook graag meeging, heeft me een paar literaire punten gegeven! Achter! De ochtend lag ik op de borstboom. We konden de richting van de rode bron lopen. We besloten om verder te gaan totdat we de Jakesha-kanaal doorgingen, de bergen aan beide zijden niet waren, en een laag gedeelte van de berg werden. We gingen verder met een vallei. We stoppen met voeten. Na het eten van de lunch begonnen we serieus te spelen en het eenvoudige spel te spelen, kwamen we onder de rivierdaal, hier is al in het condado van Redyang, en het landschap is erg mooi! De verre sneeuwberg is in tegenstelling tot de dichtbij gelegen rivierstranden. Als het koud en warm is, is het erg duidelijk dat de leraar Wang in het maken van mijn eigen foto's heeft genomen.