Badao Bridge

Het 8-bron landschapsgebied is gelegen aan de grens tussen de woestijn van Baden-Jilin en de landschapsgebieden van Ejinahu, met een landschapsweg doorgang en een gemakkelijk vervoer. Er zijn hier veel zandsportprojecten om te spelen voor toeristen, naast een onschuldig grote landschap.

De achtste brug is een deel van het landschap van Ejinahu, gelegen aan de rand van de woestijn van Baden-Jilin, en de 312 nationale weg door deze weg is een groot zandgebied met een resort met ridder, zand over de wildernis enzovoort.

De acht bruggen hebben geen halve pond met de gymnastiek van de Hu Jilin, maar een van de acht gebieden van de berggebieden van de Hu Jilin. De acht bruggen van het Hu Jilin en de woestijnen zijn gelegen in de grote woestijn van Zuid-Ibadan. In een onbekende zandzee, rijden de rijders, zitten de woestijn en kijken naar de zon, zijn alle goddelijk. Van de geestelijke hutboerderij, die naar de woestijn van de wolken ging, veranderde de ogen een kanaal tussen de ogen. Zelfs de stervende woestijn, de lawaaiende vloot, de roeping van de wildernis, en de zon onder het westen, een ronde van de zon boven de dam, een spiegel van het water in de dam en een beeld van de woestijn, ontdekten de echte aanwezigheid van de schoonheid tot de adem.

De Otto Bridge van Ejnahu is een woestijnopzicht, gelegen aan de noordkant van de woestijn van Baden-Gil-Lin, een van de vier grote woestijnen, en de Ejnahu is een belangrijke belemmering voor de verspreiding van de woestijn in het noorden. De achtste brug heeft een aantal van de woestijnen, zoals de rijden van de rijden, de overspoelen van de wildernis, enzovoort, en de meeste bezoekers komen hier naar de woestijn na de rijden van de woestijn.

De acht bruggen zijn aan de rand van de woestijn van Baden-Jilin, de prijs is inbegrepen in de tickets voor de Hu Jilin Scenic Zone (240 yuan), en de Scenic Zone kan worden bereikt. De scenic Zone heeft ski, rijden, motorfietsen en andere recreatieprojecten. Om de zon van de woestijn te zien, zat ik daar vroeg in de bus en werd ik de eerste toerist van die dag. Omdat er niemand anders was, was het landschap heel rustig. Ik ging alleen door de woestijn, van de duistere ochtend tot de paradijshelder en blauw. Het is moeilijk om in de woestijn te lopen, hoe meer de wolken lijken te lopen. En de wind, naast het trekken van de warmte op je, roept de wolken op met een scherp zand, verwarring over je gezicht, en brengt je kleren, de wolken en hoe meer je wolken, zelfs je camera, onbeleefd in je kleding, je schouders en hoe meer je wolken, en zelfs je camera, onbeleefd in je "Jij bent de wind, ik ben de zand" is niet romantisch.Natuurlijk is het landschap van de woestijn nog heel mooi en het enige wat je moet doen is om je te beschermen. De zon is opgestaan. De paradijs in het westen is echter blauw, zodat de maan, het licht, nog steeds heel helder is.