Huying Country Park

Het Xiao Ying Yuan Wan Park is gelegen in de zuid-oostelijke berg Huangjiang, de East City, Dongjiang City. Het westen is Huangjiang Park. Het noorden heeft een nieuwe wereldtuin, de Xiao Xing Jinjiang Garden. De naburige Oost-Ping Zing Golfbane heeft meer dan 150 hectare grond. Het is gebouwd met schildpadden, de Xiao Xingjiang, de bridge van de regen, in Rome, Berlijn en een barbecue.

Maar dag of nacht is het goed voor dit huwelijk. Er zijn veel groene wegen in het wilde park, en dan is de groening ook heel goed. Het is eenvoudig om een grote groep te hebben, ongeveer twee of drie uur nodig, kan je niet meer dan tientallen kilometers lopen.

De groene weg die in de vijf kampeerparken kan fietsen is breed gemaakt en de grond is vlak, dat is wanneer je komt, er zullen ook weinig comfortwinkels zijn, vooral nu zelfhulpzame verkoopmachines, kunt u meer drinken, wijn, roken enzovoort kopen, aanvulling op de fysieke kracht.

Het park is zeer breed, de plaats is een beetje verlegen, het landschap is goed

Het huurpark is geweldig voor de plaatselijke mensen om te gaan picknick in de buurt. Er zijn veel trajecten en de natuur dus je hoeft niet te reizen ver.

Ga niet naar de deur. De deur is een ijzeren staaf, je kunt eerst direct naar binnen rijden? Er is een rechte lijn op de grond, een voor een paar seconden. Nee, nee, ga niet naar daar. Je bent hier om te wandelen in de hof. Je wilt niet een grote lake zingen tegen een grote zus, een schip, een schip en een grote zus! Luister naar me, je navigatie en ga naar het noorden. Er is een parkeringsplaats. Als het regent, dan is het zondag, je hoeft je niet bang te maken. Om acht uur 's ochtends, de meeste mensen zijn opgestaan, je moet jezelf op de rekening houden en een goede parkeerplaats vinden met een kruis. Een paar steentrappen zijn aan het einde van het park, de opwindende geest en de frisse lucht, zodat je ophoudt, een paar stappen vooruit, de prachtige haai, die in de hemel is, scherp voor je ogen.Net als een paar watergolven, opent de grafiek langzaam voor je ogen, met een kleine familie. De zon kwam nog niet om deze kleine berg volledig omgeven, dus de helft van de berg was gebroken, de helft van de groene. De mensen die de ochtend opstaken, lopen, rijden, drie, drie, twee, twee geluiden wisselen. Het water bleef langzaam stromen, de berg was niet wisselend, maar de berg werd veranderd; De wind was niet bang voor de bloei, maar een groep wilde dieren ondergingen en opende de laag. De kruiden werden gebroken, de kruiden werden gebroken, en de kruiden werden alleen gezien door het meer. De stenen waren zonlichtig en wachten stilte op twee geliefde mensen.