Beijing Olympic Tower

De Olympische toren van Beijing is erg prachtig. De dag kijkt naar de grote heuvels, de nacht kijkt naar de heuvels, de nacht kijkt naar de 360° nabij het topplein van het zicht, de verre hoofdstad Beijing, de geest is comfortabel, geliefd en het landschap is niet prachtig. Dat is de houding van de bediende, denkt niet aan de enthousiasme.

Er is niets meer charmant dan de groene bergen na het wassen van de regen. De heuvel is groen en groen. De verspreide lucht is niet gekomen als de kruiden van de kruiden van de kruiden. De zon heeft de regenboog op elke blader in kleurige kruiden veranderd, die van boven naar boven kijken. De hele Olympische Park.

In het tiende jaar van Kyoto was het nog niet echt geweest. Er was geen keuze om te kijken. De lift was recht op 76 verdiepingen, snel was het zeer stabiel, en keerde zich dan om de trap op de eene en de andere verdiepingen, er was een koffiepunt in de lucht en keerde een kelder naar buiten. Hoog is nog steeds hoog, maar het is nog steeds slank, er is niets bijzonders aan de hand.

In het Olympische Park, natuurlijk, moet je naar boven kijken naar Lu. Van bovenuit ziet het landschap er abnormaal uit: Vogels, waterkringelen zijn zo goed als de bodem. Er is ook het landschap rond Beijing, ver dichtbij, breed

Breng de oude mensen naar buiten om te reizen, het is nog goed om naar de toren te kijken. Je kunt de verschillende strepen zien, vooral nachten, veel mooier dan dag.

Zeer goed, zeer mooi. . . Zeer goed, zeer mooi. . . Zeer goed, zeer mooi. . . Zeer goed, zeer mooi. . . Zeer goed, zeer mooi. . .