Dalaguete Beach Park

Ik ben hier voor de blauwe hemel van de Dalaguete Beach Park. Ik heb altijd naar de blauwe hemel van de hemel gekeken. De zonstrand. Deze keer heb ik eindelijk de kans om naar het Dalaguete Beach Beach Park in de Filippijnen te komen. Het is ook een kleine wens te voldoen. Wie weet dat het een grote verrassing is, Het is een goede plek om te ontspannen. De dag dat de zon kwam was echt geweldig, de warme zonnebloem op haar lichaam, de witte, bakterieachtige zand was ook super comfortabel. De hele weg ging naar de zee om zand te kicken en haar schaduw op het zand te laten staan met haar handen. De zee was blauw, de blauwe was zeer schoon, Het is natuurlijk niet een beetje kunstmatig verfijnd, er is ook een rij van kruidenbomen die erg waard zijn om te kijken. De planten rondom zijn ook zeer rijk, zeer tropisch. Er zijn veel bomen die ik nog nooit heb gezien. In de avond hebben er nog mensen gekozen om hier te kamperen, Een voedsel, een familie, zittend bij elkaar, was niet te gelukkig. Het is niet gemakkelijk voor een man die in het noorden woont om een dergelijke landschap te zien. Hij heeft nog steeds heerlijke specialiteiten gegeten in de buurt van het Dalaguete Beach Park, Vandaag is het zo dat de grote ogen en de mond van de mond zijn gelukt. Kom op de Filippijnen en vergeet niet dat je de Dalaguete Beach Park vermist! Landschapsadres: Casay, Dalaguete, Filippijnen Openingstijd: de hele dag gratis openen buiten

Hoe mooi is de zee van Dara, een wonder dat niet kan worden gezegd, dat je zelf in haar kan voelen dat je er eens in zit, onder schokken en samenhang. Soms voelt het zeebodem warm: de warmste grote stenen zwemmen door de binnenkant van de grens, de drie stenen van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de grens van de De sardinestorm omringt mijn groep als een dansende... soms voelt de zeebodem zich de meest eenzaam en rustig: hier hoor je geen stem, je zult jezelf eens vergroten... en je zult de lucht in de mond drukken. Het is alsof je tegen de zee liegt... en je bent zo fascinerend.